Rozdział 5: "Palcem się nie pokazuje."

Zapraszam do czytania i komentowania:)

No, nie przynudzam:)

☆☆☆

-Co ty znowu czytasz?- Rose przekręciła się z pleców na brzuch i spojrzała na Lily.

-Eliksiry.

-A skąd ty masz podręcznik do piątej klasy?

-Pożyczyłam od Melisy.

-Wystarczy nam materiał z czwartej klasy.

Evans na te słowa wzruszyła ramionami.

-Kujon- mruknęła Rosario.

-Innymi słowy solidaryzuje się z piąto i siódmoklasistami- podsumowała Alicja i pochłonęła czekoladową żabę.

Wszystkie cztery siedziały na kocu pod drzewem, słońce przegrzewało i było bardzo ciepło, wiał lekki wietrzyk. Rosario wystawiła twarz do słońca i wydłużyła swoje blond włosy, wiatr natychmiast zaczął się nimi bawić.

-Też tak chce.- jęknęła Bones, gdyż jej włosy sięgały ledwie ramion.

Lily przewróciła oczami, co jak co, ale dla niej wygląd był na ostatnim miejscu.

-Idziemy jutro razem na kremowe?- zmieniła temat Dorcas.

Wszystkie pokiwały głowami na znak zgody.

-Frank Cię nie zaprosił?

-Bardzo zabawne Bones- mruknęła Lily.

-No daj spokój, żartuję przecież.

Nagle jakaś niewidzialna siła zaczęła ciągnąć ją w stronę jeziora, po chwili wylądowała w ramionach Syriusza.

-Zgłupiałeś?- warknęła i wyrwała się, poprawiła szkolny mundurek i spojrzała groźnie na Blacka. Ten posłał jej swój firmowy, flirciarski uśmiech.

-Pokazuje młodszym kolegom i niektórym starszym- tu zerknął na Petera- jak działa zaklęcie Accio.

-A nie możesz go pokazywać na kimś innym?

-Nie, bo nic tak nie motywuje mężczyzny jak ładna kobieta.

Ich rozmowę przerwał pisk, który obydwoje doskonale znali.

-Idioto! Zostaw mnie! Puść!- Evans, która pojawiła się koło Pottera, zaczęła wyrywa się z jego uścisku.

-Czy dobrze wykonałem zadanie Panie Profesorze?- spytał Łapę, nic nie robiąc sobie z krzyków i gróźb Rudej.

-Perfekcyjnie, uczcie się od niego!- zawołał do przyglądających się drugoklasistów.

James ukłonił się i puścił Lily.

-Gamoń!- warknęła.

-A skoro już się tu pofatygowałaś Evans, to może wybrałabyś się ze mną do Hogsmeade?

-Po moim trupie.

-Wolałbym przed- przyznał.

-Wiecie co! Jutro koło południa będziemy wszystkie na kremowym, może się przyłączycie?- zaproponowała szybko Alicja.

-A Lily będzie?- spytał James.

-No oczywiście.

Gdyby wzrok mógł zabijać, szatynka leżałaby już trupem na szkolnych błoniach.

-Hej, ja tu jestem!- zaoponowała Lily – I na pewno nie będę z nim siedzieć w Trzech Miotłach- wskazała palcem na Pottera.

-Palcem się nie pokazuje- zażartował, złapał ją za rękę i pociągnął w swoją stronę.- Mama Cię nie nauczyła?

Pierwszy raz w życiu byli tak blisko siebie, gdy wpatrywali się w siebie Jamesowi przemknęła przez głowę myśl, że Evans ma bardzo ładne oczy, takie intensywnie zielone, w kształcie migdałów. Syriusz chrząknął. Odsunęli się. Rudowłosa wyrwała rękę i poszła w stronę koleżanek, Alicja podążyła za nią krzycząc jeszcze, żeby nie zapomnieli o jutrzejszym spotkaniu.

-Był blisko co?- Bones potraciła łokciem Lily.

-Przestań, to idiota- jednak na jej twarz wypłynął rumieniec, może nie był spowodowany samym Potterem, ale jego bliskością jako chłopaka.

-Tak, tak. I tak będziecie razem. A ja wam namaluję wasz wspólny portret!- klasnęła z uciechy na samą myśli i usiadła na kocu koło Dorcas. Lily zdzieliła ją po głowie książką.

-Za co?

-Za niewinność.- odparła.

Bones udała, że niewiele ją to zabolało i zaczęła opowiadać Meadowes i Albertini co chcieli Huncwoci.

★★★

Syriusz siedział na krześle w klasie od transmutacji i strasznie się nudził. Zadanie, które powierzyła im McGonagall już wykonali. Mieli posprzątać na półkach i poukładać przedmioty znajdujące się w sali. To zadanie otrzymali w ramach szlabanu za pomalowanie uczniów, był zadowolony, bo był to ich ostatni szlaban, który mieli odpracować za ten żart. Swoją drogą stwierdził, że kreatywność profesorki malała z każdą karą. W pierwszej klasie mieli dużo gorsze rzeczy do robienia, jak na przykład sprzątanie toalet przy Wielkiej Sali, czyli najczęściej używanych i najbardziej brudnych. Wzdrygnął się na samo wspomnienie.

-Może wybralibyśmy się do Lasu?

-Po co?- spytał Peter.

-Dawno tam nie byliśmy.

-Koniecznie, może nawet dziś!- uradowany James zaczął już obmyślać, co powinni zobaczyć.

-Trzeba to przemyśleć- stwierdził Remus.

-Ty byś tylko myślał! Tu trzeba działać! Kto się waha ten zgubiony!- wykrzyknął Potter i już było wiadomo, że pomysł pójścia do lasu będzie zrealizowany dzisiejszej nocy.

-No chłopcy możecie iść. I żeby mi się to więcej nie powtórzyło.- McGonagall pożegnała Huncwotów i wyszła z klasy.

-To co idziemy po płaszcze i do lasu?

-Wyluzuj, pójdziemy jutro.

-Jutro będzie futro! Ekipa na przód!

James wyszedł z sali i skierował się do wieży Gryffindoru.

★★★

Zupełnie zapomniała o wypracowaniu na astronomię, dlatego w ostatniej chwili wpadła do biblioteki, zabrała kilka tytułów, które w jej mniemaniu miały jej pomóc i ubłagała panią Pierce, żeby pozwoliła jej wypożyczyć taką ilość, jednocześnie zarzekając się, że jutro z samego rana odda wszystkie. Po chwili biegła korytarzem z naręczem podręczników i pergaminów. Przyspieszyła jeszcze bardziej. Gdy nagle...

-Dorcas?!

Brunetka podniosła wzrok przytrzymując się za obolałe ramię.

-O, witaj Colin.- uśmiechnęła się i zaczęła zbierać porozrzucane rzeczy. Chłopak rzucił się, aby jej pomóc.

-Dzięki- powiedziała, kiedy podał jej ostatni wolumen, posłała mu uśmiech i odwróciła się z zamiarem odejścia.

-Gdzie się tak spieszyłaś?

-Muszę na jutro napisać wypracowanie dla „Asteroidy”.

-Pomogę Ci- zaoferował swoją pomoc Puchon.

Meadowes zastanowiła się, choć lubiła astronomię temat wypracowania nie należał do najłatwiejszych, miała do wyboru męczący wieczór z podręcznikami, które zaczęły już jej ciążyć lub przyjąć pomoc od „chodzącej mapy nieba” w Hogwarcie.

-No dobrze, tylko gdzie, bibliotekę zaraz zamykają.

-W Wielkiej Sali.

-Co?

-Nigdy się tam nie uczyłaś?

Pokręciła w odpowiedzi głową.

-To chodź.- Zabrał od niej podręczniki i ruszyli w głąb korytarza.

★★★

-Idioto, zaraz zleci się tu cały las- syknął James na biednego Petera, który po raz kolejny stanął na gałąź.

-Przepraszam- mruknął w odpowiedz i zganił się w myślach za swoją niezdarność.

Do uszu Pottera dotarł znów nieprzyjemny odgłos łamania drzewa. Ugryzł się w język i nic nie powiedział, choć na usta cisnęła mu się długa reprymenda. Spojrzał w dal i dostrzegł poświatę między drzewami, czyżby to było miejsce, o którym mówił im Hagrid.

-To chyba tam.- Remus wskazał w kierunków, w którym patrzył okularnik, ten kiwnął i ruszył na przód. Powoli, starając się robić jak najmniej hałasu, co było trudne ze względu na obecność Glizdogona, przybliżali się do celu. Ich oczom ukazał się mały okrąg, który emanował złotym światłem, było ono jednak bardzo rozproszone i ukazywało, że w jego środku jest pusto, z przestrachem ale też zaciekawieniem spojrzeli po swoich twarzach. James zrobił niepewnie krok w przód.

-Stój! A jak tam coś jest?

-To ktoś musi ze mną iść.- Wzruszył ramionami.

Choć też się obawiał, nie dał po sobie tego poznać.

-Dobra idziemy.- To Syriusz, który był równie ciekawy jak Potter postanowił zbadać nowe miejsce.

-Na trzy. Raz, dwa, trzy.

Razem przekroczyli magiczną barierę. Ogarnęła ich ciemność.

-Lumos- szepnął Black, a szukający trzymał swoją różdżkę w pogotowiu na wypadek, gdyby ktoś lub coś ich zaatakowało. Okrąg, którego średnica wydawała się mieć około 5 stóp okazał się ciemnym pokojem, jego ściany były zbudowane jakby ze słomy, gałęzi i liści, dziura w ścianie okazała się wyjściem na korytarz. Huncwoci niewiele myśląc ruszyli przejściem. Początkowo pod stopami czuli grzęzkie błoto, połamane patyki i rozmoknięte liście, po jakimś czasie wędrówki poczuli pod stopami twardy grunt a po bokach pojawiły się kamienne ściany. Strach zastąpiło podekscytowanie i oczekiwanie na to co, znajdą na końcu. Na ścianie znaleźli pojedynczą pochodnię, bez zastanowienia zapalili ją, korytarz wypełnił się światłem.

-Ile już czasu idziemy?

-Dwadzieścia minut- odparł Syriusz patrząc na zegarek z herbem rodu Blacków. Chwycił pochodnię i ruszyli ponownie. Coś pisnęło za nimi, jednak okazało się, że to tylko szczur. Po przejściu kilku stóp zobaczyli drzwi, podeszli i zaczęli nasłuchiwać czy nikogo nie słychać po drugiej stronie.

-Chyba nikogo tam nie ma- szepnął James, a Black pokiwał na znak zgody.

Delikatnie nacisnął klamkę i uchylił drzwi. Najpierw wyłoniła się rozczochrana głowa Pottera, który rozejrzał się ciekawie, nikłe światło na korytarzu wskazywało, że jednak ktoś tamtędy chodzi, po drugiej stronie korytarza stała stara zardzewiała zbroja, w ręku trzymała kij na którym zawieszona była chorągwia z godłem Slytherinu. Kiedy miał już zamiar wyjść ściana na przeciw niego zadrżała, więc szybko schował się z powrotem lecz cały czas obserwował co się dzieje, Syriusz zaczął się przepychać ale gestem nakazał mu być cicho. Kiedy mur się odsunął zza niego wyłoniło się kilku Ślizgonów rozmawiających o czymś żywo, kiedy przeszli ściana wróciła na swoje miejsce a oni odeszli. Na twarz Potter wypełzł szeroki uśmiech. Wyszli razem z Syriuszem i zobaczyli, że owe drzwi są jednak portretem Edwarda Długobrodego.

-Wracajmy, musimy iść po chłopaków.

-Ale co tu zobaczyłeś!- domagał się wyjaśnień Syriusz.

-Później Łapo, chodź!- Rogacz szybko wepchnął go z powrotem w korytarz za portretem.

★★★

Remus niecierpliwie spoglądał wciąż na zegarek, usiedli z Peterm na pobliskim głazie i wypatrywali przyjaciół.

-Jeśli za dziesięć minut nie wrócą wchodzę tam- stwierdził, na co Pettigrew przełknął ślinę, nie uśmiechało mu się zostać sememu w Zakaznym Lesie. Jego ponure myśli przerwał powrót Jamesa i Syriusza, chyba jeszcze nigdy nie ucieszył się tak na ich widok.

-Gdzie wyście byli!- warknął Lupin odbiegając do dwójki chłopaków.

-Nie uwierzycie co znaleźliśmy!- krzyknął James i zakrył buzię, stado spłoszonych ptaków poderwało się do lotu, za ich plecami coś zaszeleściło w krzakach.

-Opowiecie później, chodu!- zawołał Remus i cała czwórka rzuciła się biegiem w stronę zamku, coś podążało za nimi, słyszeli łamanie gałęzi i szelest liści. Odetchnęli z ulgą gdy znaleźli się na błoniach.

-Ale było blisko- zachichotał James, Syriusz mu zawtórował.

Remus westchnął z rezygnacją. Szybko przemierzyli drogę do Pokoju Wspólnego wykorzystując znajome przejścia i skróty.

-Cytrynowy sorbet- powiedział Peter.

-Czy wy wiecie która godzina!? Powiem wszystko Minewrze!

-Ależ Gruba Damo, nie denerwuj się, tak piękna kobieta jak ty nie powinna zawracać sobie głowy takimi sprawami.

-Tak Pan uważa?- spytała kobieta i zarumieniła się.

-Ależ oczywiście, ponadto słyszałem, że Pani ma tak dźwięczny głos, że na pewno przyjdę go posłuchać.

Na twarzy Grubej Damy pojawił się szeroki uśmiech.

-Kiedy?- spytała szybko.

Black zamyślił się, wcale nie miał ochoty jej słuchać.

-Kiedy tylko znajdę chwilkę, wie Madame dużo nauki i w ogóle, nie ma czasu na przyjemności.

-A Twój przyjaciel też przyjdzie?- wskazała na James i poprawiła wdzięcznym ruchem włosy.

-Oczywiście! Obaj przyjdziemy, tak uroczej osobie grzechem było by odmówić- zapewnił szybko Syriusz.

-No dobrze, to teraz zmykajcie spać, późno już- westchnęła, posłała przeciągłe spojrzenie Potterowi i otworzyła przejście.

-No, no. Nasz Rogaś ma wielbicielkę.- Syriusz roześmiał się.

Potter w bardzo dojrzały sposób pokazał mu język, co jeszcze bardziej rozbawiło Blacka.

-To teraz opowiadajcie.- Remus zamknął drzwi dormitorium.

Przyjaciele, przekrzykując się nawzajem i uzupełniając zaczęli opowiadać.

-Ale zaraz, chwila- przerwał im Lupin.

Popatrzyli na niego wyczekująco.

-To co wyście tyle czasu tam robili?

Czarnowłosi wymienili zdziwione spojrzenia.

-Nie było nas raptem czterdzieści minut- wyjaśnił Syriusz.

-Łapo, nie było was trzy godziny.

-Niemożliwe!

-Może to jakiś portal czasowy- wtrącił Peter.

-Za dużo naczytałeś się mugolskiego science fiction- zironizował jego wypowiedź James.

-Poczekaj Rogaczu, może on ma rację, może tam w tym korytarzu czas płynie wolniej- zamyślił się Lunatyk.

-Sprawdzimy to, jednak nie to jest najlepsze- Zawiesił dramatycznie głos.- Odkryliśmy gdzie jest Pokój Wspólny Ślizgonów!

Na twarzach czwórki czwartoklasistów pojawił się huncwocki uśmiech. Ileż to im dawało możliwości.